۱۲ شهریور ، در تاریخ نظام سلامت ایران روزی خاطره انگیز و پر ارزش است که به نام روز بهورز نامگذاری شده است .نیروهای زحمتکش بهورز به عنوان اولین نیروهای فعال در حوزه بهداشت در خط مقدم پیشگیری و مقابله ابتدایی با بیماری‌های مختلف هستند. به همین مناسبت، به سراغ بهورز قدیمی ونام آشنای اسماعیل آبادی ؛ بانوی تلاشگر و مهربان سرکارخانم محسنی پور رفتیم تا گپ و گفتگویی با ایشان داشته باشیم.در این گفتگو روایت کار و تلاش این نیروی زحمتکش با کوله باری از تجربه که همچنان قبراق وخستگی ناپذیر در مرکز بهداشت اسماعیل آبادنوق مشغول خدمت‌رسانی به مردم می باشد. را برایتان بیان می‌کنیم.
در هم صحبتی باسرکارخانم محسنی پور بهورز قدیمی ونام آشنای اسماعیل آبادی مطرح شد: شغل بهورزی یکی از شریف ترین شغلهاست ؛ چون خدمت به مردم سرلوحه کار قرار دارد وتنها عامل موفقیت و ماندگاری در این شغل عشق وعلاقه و انگیزه خدمت به مردم است. چرا که شغل بهورزی ارمغان سلامت جسمی وروانی برای تک تک افراد جامعه واین میسر نخواهد مگر با شناسایی ودرمان وپیگیرهای مکرر بهوزان سخت کوش در زمینه مختلف برای سنین مختلف از نوزادی تا سالمندی .
خانم محسنی پور از خودش می گوید:من تابنده محسنی پور ۵۰ سال سن دارم؛ سال۱۳۷۰ ازدواج کرده‌ام و دارای ۳ فرزند هستم.شوق خدمت به مردم باعث شد در مهرماه سال ۱۳۷۶ وارد اموزشگاه بهورزی شوم و بعداز ۲ سال درس خواندن ؛ درسال ۱۳۷۸ استخدام و در خانه بهداشت اسماعیل اباد نوق مشغول به کار شدم والان ۲۴ سال سابقه کاردارم
از جمله وظایف بهورز سرشماری سالانه و ثبت اطلاعات، ارائه مراقبت های دوران بارداری و پس از زایمان، ارائه خدمات سلامت باروری، مراقبت های دوره میانسالی و سالمندی، مراقبت از دانش آموزان و بهداشت مدارس، درمان های سرپایی و پانسمان، ایمن سازی و بیمار یابی بیماری های واگیر و غیرواگیر از جمله سل، فشار خون، دیابت، روان و …، نظارت بر فعالیت های بهداشت محیط، اماکن، تهیه و توزیع مواد غذایی در روستاها، برقراری ارتباط با مردم و مشارکت با آن ها در زمینه های مختلف بهداشتی به منظور ارتقاء سطح بهداشتی روستا، آموزش بهداشت در همه زمینه های بهداشتی، رسیدگی و مراقبت از بیماری های فشار خون، دیابت، تالاسمی، حوادث، سرطان و آموز جهت انجام غربالگری نوزادان بخشی از وظایف بهورزان است.
خانم محسنی پور ازشیرین‌ترین خاطرات دوران خدمتش می‌گوید؛خاطرات شیرین وتلخ زیادی در طول خدمت دارم ومن چند مورد از خاطرات شیرین خودم را بازگو می کنم
یکروز کاری مادری نوزادش را بغل گرفته بود وهراسان وجیغ زنان به خانه بهداشت آمد .رنگ بر چهره ولبهای نوزاد نبود و سیاه شده بود مادر می‌گفت به دنبال دادن دارو به نوزاد چنین شده است انگار راه تنفسی نوزاد بسته شده وتنها در آن لحظه فکری که به نظرم رسید پوار پلاستیکی در خانه بهداشت بود با پوار تمام ترشحات حلق و گلو نوزاد را کشیدم ؛ با به پشت خواباندن نوزاد وروی دستم وماساژ پشت نوزاد انگار نفسش آزاد و رنگ صورتش به حالت عادی برگشت در ادامه جهت بررسی بیشتر به پزشک ارجاع دادم و نوزاد آنروز ؛ مادر باردار امروز من است ومن با دیدنش خستگی ۲۴سال کارکردن از تنم بیرون می‌رود.
یکی دیگر از خاطراتم مادری بود با مثبت شدن تست بارداریش با آشفتگی به خانه بهداشت آمد و به علت مشکلات خانوادگی که با شوهرش داشت از بارداریش سخت ناراحت بود و تصمیم جدی به سقط جنین داشت تصمیم جدی به صورت محرمانه بود وبا مداخلات ودلگرمی های فراوان ومشاوره ومراقبت و پیگیریهای مکرر مانع از تصمیم به سقط جنینش شدم وبا فراخوان کردن شوهرش به بهداشت ومشاوره وی وصلح وصفا دادن به آن خانواده باعث نجات یک انسان شدم و جنین آن روز پسرک عزیز دبستانی امروز من است ومن با دیدن ان کودک و خوشحالی مادرش بعلت جلوگیری از تصمیم نادرست آن روزش به خودم می‌بالم که خداوند شغل شریف بهورزی را نصیبم کرد تا آلامی باشم بر درد های مردم روستایم
وازخاطرات دوران کرونا ؛یادآور روزهایی که بیماری همه گیر شده بود و شاید ترس و وحشت از انگ بیماری از بیماری هراسی بیشتر بین مردم داشت . چه بسا که جهت بیمار یابی ، اموزش مبتلایان و اطرافیان ، قرنطینه وپیگیری چه به صورت حضوری وچه به صورت غیر حضوری. چه گرفتن تست ریه یا گرفتن اکسیژن ودرکل علائم حیاتی بیماران در محل کار منزل بیماران وارجاع به موقع انها جهت درمان وپیگیرهای بعد ی که باعث نجات عده ی زیادی از مردمم شدم ومن حس میکنم چون پرسنل یا پرستار بیمارستان در شهرستان یا شهری نبودم دیده نشدم ونامی ازم برده نشد؛ ولی خدا می داند که بهورزان سخت کوش چه رنجهایی کشیدند وتلاش های شبانه روزیشان باعث نجات جان انسانها وکم کردن درد ورنج بیماران شد و بهورزان در راستای پیشگیری ویروس کرونا با آموزش وتلاش بی وفقه در بسیج ملی واکسیناسیون کرونا در خط مقدم جبهه سلامتی بودندوهستند وخواهند ماند.
نظر و مهمترین خواسته خانم محسنی پور از مجموعه شورا ودهیاری چیست؟ این بانوی پرتلاش ضمن تشکر از شورا ودهیاری اسماعیل اباد نوق جهت همکاری در رفع کمبودها ونیازها ومعضلات بهداشتی منطقه با بهورزان خانه بهداشت اسماعیل اباد شهر اباد وصادق اباد نوق گفت : توقع ما از شورای ودهیار همکاری با بهداشت منطقه ؛ مشارکت جهت شناسایی الویت ها و نیازهاو تلاش جهت تحقق معیارها ونیازهای انتخاب شده در زمینه سلامتی جسمی وروانی تک تک افراد منطقه فردی وگروهی واجتماعی ورفع نواقص ومعضلات وموانع رسیدن به اهداف مورد نظر می باشد .
توقعی که از مردم شریف اسماعیل اباد شهر اباد وصادق اباد داریم مانند گذشته همکاری خوبی با بهورزان منطقه داشته باشند تا با همکاری یگدیگر بتوانیم تمامی موانع رسیدن به موهبت بزرگ سلامتی را از پیشرو برداریم و جهت رسیدن به جامعهای سالم عاری از درد ورنج وهدف که همان رسیدن به سلامت جسمی وروحی ،روانی و اجتماعی برای تمام اقشار اعم از کودک ونوجوان وجوان ومیان سال وسالمند را فراهم کنیم واین فقط با همکاری واعتماد ومشارکت تک تک شما مردم شریف منطقه محقق خواهد شد.
✍️ گزارش وعکس : فاطمه استادحسینی
